De Senaptec Quad Strobe tilt de Senaptec Strobe naar een hoger niveau en heeft lenzen die in vier segmenten zijn verdeeld. Hierdoor kunt u elke regio onafhankelijk activeren en de gewenste occlusiepatronen aanpassen. Dit is een bijzondere ontwikkeling die de mogelijkheden en het gebruik van stroboscopische brillen sterk verbetert. Deze Senaptec Quad Strobe is ideaal in te zetten voor topsporttraining om prestaties te ondersteunen en verbeteren. Maar deze technologie is ook zeer geschikt voor revalidatie en preventieve gezondheid, om zo de gezondheid van de hersenen te verbeteren. De Senaptec Quad Strobe kan worden geïntegreerd in bestaande trainingsoefeningen, waardoor dit behoort tot één van de meest veelzijdige technologieën op het gebied van brain training.

Voor Medisch en Welzijn

‍De standaardpraktijk bij fysieke revalidatie is het uitoefenen van een gecontroleerde spanning op het gewricht of de spier die moet worden genezen. Het lichaam reageert op deze gecontroleerde stress door het focusgebied opnieuw op te bouwen. Hetzelfde geldt voor de hersenen. De Senaptec Quad Strobe past een gecontroleerde spanning toe op het gebied van het visuele pad dat genezing nodig heeft, waardoor het een unieke en zeer effectieve behandeling is.

Elke lens van de Senaptec Quad Strobe is gesegmenteerd in kwadranten, waarbij de middelste kruising is uitgelijnd met de pupil bij de primaire blik. De ondoorzichtigheid en heldere toestand van elk gebied kunnen onafhankelijk worden aangepast aan de gewenste occlusieve ruimtelijke en temporele patronen. Door dit patroon aan te passen, kan een beoefenaar selecteren welke visuele paden naar de herseninformatie mogen reizen, waardoor bepaalde delen van de visuele cortex worden geactiveerd en andere niet. Een patiënt met hemianopie zou bijvoorbeeld de Quad Strobe gebruiken met de laterale of mediale zijkanten afgesloten.

De Senaptec Quad Strobe veroorzaakt ook sensorische herweging door uw volledige zicht te beperken – zowel centraal als perifeer zicht. Het beperken van het perifere zicht beperkt de ruimtelijke verwijzing naar de visuele wereld, waardoor de drager meer afhankelijk wordt van somatosensorische informatie om posturale controle te behouden.